Czasowniki aru i iru w języku japońskim

Więcej informacji na temat czasowniki aru i iru w języku japońskim!

Czasowniki ある e いる to dwa czasowniki w języku japońskim, które mają to samo znaczenie i mogą być używane w ten sam sposób.

Podstawowa różnica między tymi dwoma czasownikami polega na tym, że いる jest używany, gdy podmiotem zdania jest osoba lub zwierzę (obiekt ożywiony :D), oraz ある jest używane, gdy podmiotem zdania jest coś pozbawionego życia lub przedmiot nieożywiony.

Czasowniki aru i iru w języku japońskim

Należy pamiętać o tej różnicy, ponieważ bardzo ważne jest, aby znać różnicę między tymi dwoma czasownikami. Język japoński.

Ponieważ nie wspomniałem jeszcze nic na temat użycia czasowników w języku japońskim, w tym ich koniugacji i umiejscowienia w zdaniach, wykorzystam ten artykuł, aby wprowadzić kilka pojęć i zagadnień, które jeszcze nadejdą.

Podsumowanie użycia czasowników w języku japońskim

Zgodnie z japońską gramatyką, czasowniki w języku japońskim zawsze pojawiają się na końcu zdań, nadając im podstawową strukturę podmiot+przedmiot lub orzeczenie+czasownik. Co jest zupełnie inne niż w naszym języku portugalskim, gdzie mamy podmiot+czasownik+predykat.

Na przykład w języku portugalskim mielibyśmy:

Piszę list (podmiot + czasownik + orzeczenie lub dopełnienie).

Natomiast w języku japońskim to samo zdanie brzmiałoby:

私は手紙を書く (podmiot + orzeczenie lub dopełnienie + czasownik)

Zwróć uwagę, że każdy element zdania w języku japońskim jest połączony cząstką, która mówi ci, kto jest podmiotem zdania, dopełnieniem (bezpośrednim lub pośrednim) i gdzie znajduje się czasownik. Należy dobrze zapamiętać tę strukturę, ponieważ jest ona używana w praktycznie każdym zdaniu w języku japońskim.

W poprzednich artykułach napisałem dwa tematy wspominające o podstawowym użyciu cząsteczek. Jeśli jest to dla ciebie interesujące, sugeruję przeczytanie poniższych artykułów:

Podstawowe cząstki w języku japońskim

Cząstki na końcu zdań w języku japońskim

Koniugacje czasowników w języku japońskim

W języku japońskim istnieją tylko trzy czasy czasowników: teraźniejszy, przeszły, teraźniejszy przeczący i przeszły przeczący. Zazwyczaj czas przyszły jest realizowany za pomocą specjalnej struktury zdania, zwykle przy użyciu przysłówków czasu. Jest to jednak temat na średniozaawansowany kurs japońskiego, który będzie dostępny wkrótce.

Kolejną dobrą wiadomością na temat czasowników w języku japońskim jest to, że są one nieodmienne. Oznacza to, że nie zmieniają formy w zależności od liczby (liczba mnoga), płci (żeńska lub męska) lub osoby (pierwsza osoba liczby pojedynczej, liczba mnoga itp.). Czasowniki będą funkcjonować w podobny sposób jak rzeczowniki w języku japońskim.

Zła wiadomość jest taka, że język japoński ma poziomy formalności. Oznacza to, że dla każdego czasu czasownika będziemy mieć dwie koniugacje: jedną w trybie formalnym i jedną w trybie nieformalnym. Oznacza to, że każdy czasownik w języku japońskim ma co najmniej osiem koniugacji i kilka specjalnych form, takich jak forma mashou, mashou i mashou. sposób te i kilka innych.

Nie martw się, chociaż może to być trochę przerażające, japońskie czasowniki są prostsze niż większość ludzi myśli.

Nieformalny sposób aru i iru

Nieformalny tryb czasowników w języku japońskim jest znany jako forma słownikowa. Stała się tak znana, ponieważ jest oficjalną formą czasowników używanych w japońskich słownikach.

Krótko mówiąc, koniugacja czasowników ある e いる w formie słownika zostaną przedstawione w poniższej tabeli:

Ten typ koniugacji bardzo przypomina koniugację słów przymiotniki w języku japońskim. Czyż nie?

Formalny tryb aru i iru

Formalny tryb czasowników w języku japońskim jest znany jako forma masu. Otrzymał swoją nazwę, ponieważ wszystkie czasowniki odmieniane w tym czasie mają końcówkę ますw swoim piśmie.

Krótko mówiąc, koniugacja czasowników ある e いる w formie masu zostanie pokazana w poniższej tabeli:

Jak używać aru i iru w zdaniach po japońsku?

Zanim zacznę pokazywać kilka przykładów użycia czasowników ある e いる w języku japońskim, warto pamiętać, że te dwa czasowniki są często używane z zaimki wskazujące w języku japońskim. Polecam więc również przejrzenie tego artykułu.

Jak ある e いる mogą mieć różne znaczenia w zależności od kontekstu zdania, postaram się użyć przykładów dla najczęstszych znaczeń tych dwóch czasowników.

Czasowniki aru i iru oznaczające istnieć

Kiedy używamy ある e いる ze znaczeniem exist, możemy skorzystać z bardzo prostego wzoru zdania w języku japońskim: zaimek wskazujący + に + temat + が + iru/aru.

ここに魚がいる。

そこにペンがありります。

W powyższych zdaniach używamy czasownika いる od 魚 jest żywą istotą. W drugim zdaniu używamy trybu formalnego あるjak ペン nie ma żadnego życia.

Czasowniki aru i iru oznaczające być

Aby użyć ある e いる z sensem bycia, wskazującym lokalizację, możemy użyć innego szyku zdania: przedmiot + は + przysłówek miejsca + に + aru/iru.

山田さんは家にいませんでした。

本はテーブルの上にない。

Czasowniki aru i iru oznaczające mieć lub posiadać

Chociaż nie jest to bardzo "poprawny" sposób używania ある e いるCzęsto można znaleźć zdania, które są zgodne z tym modelem: podmiot は obiekt lub orzeczenie が aru/iru. W takich przypadkach, ある e いる Stają się posiadaczami znaczenia posiadania czegoś.

僕はコンピュータがありります。

里美ちゃんは犬がいるね？

Chociaż często można znaleźć zdania podobne do powyższych przykładów, najlepiej jest używać czasowników 持つ dla obiektów i 飼う dla zwierząt zamiast używać ある e いる.

W podsumowaniu

Kiedy używać czasowników ある e いるZawsze zwracaj szczególną uwagę na znaczenie zdania. Bardzo często zdarza się, że uczniowie japońskiego używają tych czasowników tylko zgodnie z podmiotem i zapominają o znaczeniu zdania. Ja też się myliłem.

Na przykład:

魚屋に魚があります。

海洋に魚がいる。

Różnica między tymi dwoma zdaniami polega na znaczeniu, a nie na słowach. W sklepie rybnym są martwe ryby do spożycia, a w morzu pływają żywe ryby. Dlatego używamy ある w jednym zdaniu i いる w drugim.

Ćwiczenia w pisaniu ręcznym kanji

Poniżej przedstawiamy. Japońskie symbole ideograficzne używane w tym artykule. Wybierając pożądane kanji skopiuj je i wklej do Kana i Kanji - arkusz ćwiczeniowy otworzy się nowe okno, w którym można obejrzeć plik do druku i poćwiczyć kaligrafię japońską, zakrywając szare symbole, a następnie próbując pisać samodzielnie. Wystarczy wydrukować i poćwiczyć.