Μάθετε τώρα η σειρά των λέξεων στα ιαπωνικά και μην μπερδεύεστε πια!
Στην ιαπωνική γλώσσα, η γνώση των βασικών αρχών της δημιουργίας προτάσεων μας επιτρέπει να γίνουμε πιο άνετοι, δημιουργώντας τις δικές μας προτάσεις ανάλογα με τις ανάγκες μας. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να ξέρετε πώς να οργανώνετε τις λέξεις σας και να χρησιμοποιείτε τα σωστά γραμματικά χαρακτηριστικά, ώστε να είστε σε θέση να εκφράσετε αυτό που θέλετε να πείτε και να γίνετε κατανοητοί από οποιονδήποτε φυσικό ομιλητή της ιαπωνικής γλώσσας.
Η σειρά των λέξεων στα ιαπωνικά
Αν δεν το κάνουμε αυτό, θα είναι δύσκολο να εκφραστούμε, να επικοινωνήσουμε αυτό που θέλουμε, και ταυτόχρονα αδύνατο να κατανοήσουμε οποιοδήποτε μήνυμα παρέχεται στα ιαπωνικά. Έτσι, το πρώτο βήμα στη γνώση μιας γλώσσας, είναι να γνωρίζουμε πώς οι λέξεις οργανώνονται σε προτάσεις.
Αλλά τι είναι μια πρόταση;
Μια πρόταση είναι απλώς μια οργανωμένη ακολουθία λέξεων. Αυτή η ίδια ακολουθία λέξεων μας επιτρέπει να κάνουμε δηλώσεις, να κάνουμε ερωτήσεις, να εκφράσουμε σκέψεις, να διατυπώσουμε ένα αίτημα, να δείξουμε τη γνώμη μας κ.λπ.
Στην πορτογαλική γλώσσα, μια πρόταση αρχίζει συνήθως με κεφαλαίο γράμμα και τελειώνει με τελεία, είτε πρόκειται για τελεία, θαυμαστικό, ερωτηματικό ή οποιοδήποτε άλλο σημείο που χρησιμοποιείται για να σηματοδοτήσει το τέλος της πρότασης.
Στην περίπτωση της Ιαπωνική γλώσσαΔεδομένου ότι δεν υπάρχουν κεφαλαία ή πεζά γράμματα, η αρχή μιας πρότασης δεν έχει καμία ένδειξη. Στα πιο συνηθισμένα κείμενα, οι παράγραφοι επισημαίνονται με ένα κενό μεταξύ τους, και μερικές φορές είναι επίσης σε εσοχή.
Στα ιαπωνικά, το τέλος μιας πρότασης προσδιορίζεται από τη χρήση του συμβόλου "。" ή απλά ενός "." που αντιστοιχεί στην τελεία μας.
Στην "περίπτωση των επιφωνημάτων και των ερωτηματικών, δεν υπάρχουν ειδικές σημάνσεις παρόμοιες με τα δικά μας "?" και "!". Στα ιαπωνικά, τα σύμβολα αυτά είναι προαιρετικά και δεν χρησιμοποιούνται πάντα.
Παραδείγματα:
たかなさんは日本人です。 ( Mr Tanaka Japanese being )
アマンダちゃんはアメリカ人ですか？ (Miss Amanda American be.)
日本語が話せませんよ！ ( Τα ιαπωνικά δεν μπορούν να μιλήσουν!)
Σύγκριση προτάσεων στα πορτογαλικά και στα ιαπωνικά
Στα πορτογαλικά, όλες οι συνηθισμένες προτάσεις μπορούν να χωριστούν σε τρία μέρη: υποκείμενο, ρήμα και αντικείμενο. Επιπλέον, στην πορτογαλική γλώσσα, είναι λογικό να οργανώνεται μια πρόταση έτσι ώστε το υποκείμενο να είναι το πρώτο στοιχείο της πρότασης, στη συνέχεια το ρήμα και, τέλος, το αντικείμενο ή το κατηγόρημα.
Παραδείγματα:
Υποκείμενο + ρήμα + αντικείμενο
Τρώω σούσι κάθε μέρα
Η Sara φοράει κόκκινα γυαλιά
Ο Marcos έχει ένα μπλε αυτοκίνητο
Σύμφωνα με την πορτογαλική γραμματική, μια πρόταση μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη: το υποκείμενο και το κατηγόρημα. Νομίζω ότι αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος διαχωρισμός πρότασης στα πορτογαλικά.
Το υποκείμενο είναι το κύριο μέρος της πρότασης. Συνήθως αποτελείται από ένα ουσιαστικό ή μια αντωνυμία. Επίσης, είναι το πρώτο στοιχείο που συναντάται σε μια κοινή πρόταση.
Το κατηγόρημα είναι όλα όσα λέγονται ή αναφέρονται για το υποκείμενο. Συνήθως το κατηγόρημα αποτελείται από ένα ρήμα και κάποιο συμπλήρωμα που μαζί εκφράζουν κάτι σημαντικό για το υποκείμενο της πρότασης.
Στα ιαπωνικά, οι προτάσεις οργανώνονται λίγο διαφορετικά. Στις απλές προτάσεις, βρίσκουμε πρώτα το υποκείμενο της πρότασης, μετά το αντικείμενο και τέλος το ρήμα. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να παρατηρήσουμε μια μικρή αντιστροφή στη βασική ακολουθία των προτάσεων στα ιαπωνικά, σχηματίζοντας αυτό που ονομάζουμε ακολουθία SOV (υποκείμενο + αντικείμενο + ρήμα).
Παραδείγματα:
Υποκείμενο + αντικείμενο + ρήμα
私は毎日すしを食べる。(Τρώω σούσι κάθε μέρα.)
お母さんがパンを買いました。 ( Η μητέρα μου αγόρασε ψωμί.)
彼女は映画を見ました。 ( Βλέπει το φιλμ.)
Άλλες παρατηρήσεις σχετικά με τις ιαπωνικές προτάσεις
Υπάρχουν και άλλες σημαντικές παρατηρήσεις σχετικά με την οργάνωση και τη σύνθεση του Ιαπωνικές φράσεις. Είναι απαραίτητο να έχετε κατά νου αυτές τις ιδιαιτερότητες κάθε φορά που πρόκειται να μιλήσετε ή να γράφοντας στα ιαπωνικά.
1. Στο τέλος των προτάσεων δεν συναντάμε πάντα ένα ρήμα, αλλά ένα είδος βοηθητικού ρήματος ή βοηθητικού ρήματος ευγένειας (τυπικότητας), το οποίο παίρνει τη σημασία του ρήματος.
Παράδειγμα:
山田さんは日本人です。
です είναι ένα βοηθητικό στοιχείο ευγένειας που παίρνει τη σημασία ενός ρήματος. Στην περίπτωσή μας, παίρνει τη σημασία του ρήματος to be στα ιαπωνικά.
2. Η λογική σειρά των λέξεων δεν είναι άκαμπτη για στοιχεία που δεν αποτελούν μέρος της ακολουθίας SOV (Υποκείμενο + αντικείμενο + ρήμα), όπως τα επιρρήματα του χρόνου ή του τόπου. Στις περιπτώσεις αυτές, τα στοιχεία αυτά μπορεί να εμφανίζονται πριν ή αμέσως μετά το υποκείμενο των προτάσεων.
3. Οι τροποποιητές ή προσδιορισμοί, όπως τα επίθετα, προηγούνται πάντα του τροποποιημένου στοιχείου. Έτσι, τα επίθετα εμφανίζονται πάντα πριν από τα ουσιαστικά, στα οποία αποδίδουν μια ιδιότητα.
Παραδείγματα:
彼は毎日家で新聞を沢山読みます。
新聞はテーブルの上にがあります。
彼女は本屋で本を買いました。
Ελλιπείς προτάσεις
Στα ιαπωνικά, όπως και σε κάθε άλλη γλώσσα του κόσμου, οι προτάσεις τείνουν να χρησιμοποιούν σιωπηρά στοιχεία. Δηλαδή, είναι δυνατόν να κατανοήσουμε μια πρόταση χωρίς να χρησιμοποιήσουμε τα συμφραζόμενά της ως βάση ή συμπλήρωμα του μηνύματος που μεταφέρεται.
Στις ιαπωνικές προτάσεις, γενικά παραλείπουμε το υποκείμενο ή το κεντρικό υποκείμενο της πρότασης, σε περιπτώσεις όπου αυτό το στοιχείο έχει ήδη αναφερθεί σαφώς ή είναι πολύ προφανές. Για παράδειγμα:
これは何ですか。
これは本です。( Απάντηση γραμματικά αναμενόμενη )
本です。 (Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη απάντηση)
Outra forma comum de sentenças incompletas é a omissão do pronome “você”. Os japoneses preferem omitir este pronome porque, mesmo sem ele, as frases são claramente entendidas pelo contexto. Além disso, para os japoneses, o pronome “você” ou “tu” não é algo muito educado de se usar.
あなたは何を買いましたか。 (γραμματικά αναμενόμενη πρόταση)
何を買いましたか。 (Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη φράση)
Apesar de ser nomeado como sentenças incompletas, para os japoneses elas são completas. A filosofia deles parece ser a do ditado: “Para um bom entendedor, meia palavra (ou frase) já basta.”.