Przygotujcie się. Zaczynamy od irytujących drobiazgów tego wspaniałego języka.
Cząsteczki są bardzo znienawidzone przez ludzi Zachodu, ponieważ w zasadzie nie mamy odpowiednika w żadnym zachodnim języku, więc musimy trzymać się ich funkcjonalności.
Nie jest to niemożliwe, ale często możemy pomylić, w którym punkcie możemy umieścić tę lub inną cząstkę, ponieważ mają one podobne funkcje.
Tak więc, zanim zaczniesz wyrywać sobie włosy z głowy, wiedz, że rzeczywiście możliwe jest ich opanowanie dzięki intensywnemu używaniu, to znaczy im więcej czytasz i słyszysz te cząstki wstawione w jakimś kontekście, automatycznie będziesz stopniowo internalizować tę koncepcję.
Zawsze podkreślamy, że nie powinieneś próbować zrozumieć przyczyny rzeczy, ale raczej je zaakceptować. Tak więc ten post, podobnie jak inne, będzie bazą, dzięki której po zrozumieniu, czym są cząstki, możesz stopniowo, w rzeczywistości, zachować je w sobie, niekoniecznie martwiąc się o ich gramatyczną funkcjonalność.
Więc może zaczniemy?
Cząstki dyktują relację między jednym słowem a drugim, między czasownikami a słowami w zdaniu.
Innymi słowy, są one "łącznikami", które istnieją w języku japońskim. To niekoniecznie czyni je przyimkami w języku portugalskim.
W rzeczywistości jest do tego bardzo daleko.
Mogą wskazywać kierunek, o kim się mówi, gdzie się mówi, co należy do kogo itp.
Jak widać, różnią się one od przyimków.
Ale to nie dlatego, że jest to trudne, oznacza, że jest to niemożliwe.
Pójdziemy powoli?
Cząsteczka は(wa)
Ci, którzy są zaznajomieni z japońskim alfabetem hiragany, wiedzą, że ta sylaba (は) jest w rzeczywistości czytana jako: ha (rrá).
Dlaczego więc umieściłem wa w nawiasie?
Dlaczego, gdy sylaba は jest używana jako cząstka, czyta się ją jako wa (uá).
Dlaczego?
Hmmm, nie mam pojęcia, muszę przyznać. Może to coś związanego z korzeniami języka, ale lepiej nie spekulować, prawda?
Cząstka ta jest używana do wskazania podmiotu zdania, tego, o czym się mówi. Krótko mówiąc, temat zdania.
わたしはベアトリスです。 I Jestem Beatrice.
これはえんんぴつです。 To é ołówek.
Rozumiesz? To nie jest przyimek, więc nie ma poprawnego tłumaczenia.
Wskazuje tylko, o kim lub o czym się mówi i jaki jest tego "cel". Tak więc w tłumaczeniu należy używać tego, co najlepiej pasuje do danego języka.
W tym przypadku Jestem e é.
Cząsteczka が (ga)
Cóż, nie trzeba wiele mówić na ten temat.
Cząstka ta wskazuje podmiot zdania, osobę, której przypisuje się jakąś cechę lub która wykonuje jakąś czynność.
Jest on często mylony z cząsteczką は ze względu na podobną funkcjonalność.
Ponieważ wskazanie podmiotu zdania i tematu zdania, w przypadku cząstki は, w wielu przypadkach wygląda tak samo.
つきがでる Księżyc wyszedł (urodził się)
あたまがいたい。 Boli mnie głowa.
W tym przypadku nie ma słowa, które pokazuje się jako tłumaczenie dla cząstki が, jest tam, po prostu pokazując, jaki jest podmiot zdania, a jeśli to rozumiemy, to całkiem dobrze.
Do następnego razu. Udanej nauki!